Nancy Sinatra - Bang Bang (1966)

BANG BANG MY BABY SHOT ME DOWN   I was five and he was six   We rode on horses made of sticks   He wore black and I wore white   He would always win the fight:   Bang bang!..   He shot me down: Bang bang!   I hit the ground: Bang bang!   That awful sound: Bang bang!   My baby shot me down....   Seasons came and changed the time   When I grew up I called him mine   He would always laugh and say   "Remember when we used to play?"   Bang bang!..   I shot you down: Bang bang!   You hit the ground: Bang bang!   That awful sound: Bang bang!   I used to shoot you down...   Music played and people sang   Just for me the church bells rang.   Now he's gone, I don't know why   And till this day sometimes I cry   He didn't even say goodbye   He didn't take the time to lie   Bang bang!..   He shot me down: Bang bang!   I hit the ground: Bang bang!   That awful sound: Bang bang!   My baby shot me down...

Bu şarkı bizim hayatımıza dokunacaksa tam da buralardan bir yerden dokunuyor olmalı. "Herşey ne kadar güzel giderken adam çekti gitti. Hem de hiçbir şey demeden, veda bile etmeden..." diye sızlanır pek çok kadın. Çok duydum bunları, ömrüm oldukça da duyacağım herhalde... Şimdi o soruyu sormanın zamanıdır: "Ne söylemiştiniz adama en son?" Söylediğiniz acı bir söz veya söylemekten geri kaldığınız bir iltifat ya da gururunuza yediremediğiniz için dilemediğiniz bir özür vurup öldürmüş olmasın onu: BANG.. BANG!? Belki de o yüzden yalnız kaldınız böyle: BANG.. BANG! Ama bunu kendinize bile itiraf edecek cesaretiniz yok, o yüzden son kurşunları kendinize sıkmış oldunuz: BANG.. BANG! Başka bir websayfasına TIK'ladığınızda veya başka bir radyo istasyonuna geçtiğinizde yoluna girecek mi peki hayatınız? BANG.. BANG! Yoksa kendinizi mi kandırıyorsunuz? BANG.. BANG!