Bekleyişe dair öyküler ve benzetmeler çoktur. Bana sorarsanız en klasik olanları Godot ve Beyaz Atlı Prens'tir.

Niyesi var mı, canım? Hepimiz aslında bir Godot beklemekteyiz, gelsin de hayatımızı artık doğrudürüst yaşayalım diye. Bu Godot aslında hiç gelmeyecektir ama gene de bekleriz işte: Daha iyi bir iş bekleriz, daha büyük bir eve geçmeyi bekleriz, onu bekleriz, bunu bekleriz.. Hayallerimizi ve asıl yapmak istediklerimizi hep o zamana erteleriz. Şimdiki zamanı vekaleten yaşarız. Asıl numaralarımızı hep 'o zamana' saklarız, Godot bir gelsin de hele...

Ama hayat bir prova değildir. John Lennon'ın dediği gibi:
"Hayat, aslında siz başka şeyler planlarken olan biten şeylerdir"
(Life is what happens when you make other plans)

THE DAY BEFORE YOU CAME Must have left my house at 8 because I always do My train, I'm certain, left the station Just when it was due I must have read the morning paper Going into town And having gotten through the editorial No doubt I must have frowned I must have made my desk around a quarter after 9 With letters to be read And heaps of papers waiting to be signed I must have gone to lunch at half past 12 or so The usual place, the usual bunch And still on top of this I'm pretty sure It must have rained The day before you came I must have lit my 7th cigarette at half past 2 And at the time I never even noticed I was blue I must have kept on dragging Through the business of the day Without really knowing anything I hid a part of me away At 5 I must have left, there's no exception to the rule A matter of routine, I've done it Ever since I finished school The train back home again Undoubtedly I must have read the evening paper then Oh yes, I'm sure My life was well within its usual frame The day before you came Must have opened my front door at 8 o'clock or so And stopped along the way To buy some Chinese food to go I'm sure I had my dinner watching something on TV There's not, I think A single episode of Dallas that I didn't see I must have gone to bed around a quarter after 10 I need a lot of sleep And so I like to be in bed by then I must have read a while The latest one by Marilyn French Or something in that style It's funny, but I had no sense of living without aim The day before you came And turning out the light I must have yawned And cuddled up for yet another night And rattling on the roof I must have heard the sound of rain The day before you came

The Day Before You Came ifadesi geçmiş zaman kipinde çekildiğine göre, şahıs gelmiş olmalı. Ama bu şarkıyla ilgili olarak beni düşündüren iki şey var: Şahıs gerçekten gelmiş olsa, bunca önemsiz detayı anlatmaya ne gerek vardı? Gelen şahsa odaklanırdı şarkıcımız. Demek ki aslında gelen giden yok, kadın artık halüsinasyon görme aşamasına mı gelmiş yoksa? Vah vah... Şarkıdaki bir dizeye dikkatinizi çekerim: "Oh yes, I'm sure my life was well within its usual frame, the day before you came" diyor. Bu laf belki yüz on değişik şekilde yorumlanabilir ama benim yorumum şu: Bu kadar özlemle bekledikleri 'beyaz atlı prens' karlı dağların ardından yollara düşüp kapılarına kadar gelse bile, kadın milleti gene de "Nerden çıktın sen başıma yaa? Benim hayatım sen gelmeden önce valla daha iyiydi.." şeklinde nankörlüğünü yapıp kavgasını çıkaracaktır. Yani Beyaz Atlı Prens bile kadın milletine yaranamayacaktır sonuçta!..