Gerçek adıyla Robert Allen Zimmerman 24 Mayıs 1941'de Minnesota'da dünyaya geldi. Rusya Yahudisi bir göçmen ailenin çocuğuydu.

10 yaşinda şiirler yazmaya, 12-13 yaşlarındayken piyano ve gitar çalmaya başladı.

1960'ta okulu bıraktı ve New York'a gitti. Greenwich Village'teki folk klüplerinde sahne almaya başladı.

Gitarla birlikte ayni anda ağız armonikasi çalarak ilginç bir stil yakaladı. İşte o sıralarda, sahnede Bob Dylan adını kullanmaya başladı.

Kendisi inkar eder ama rivayet odur ki, bu isim Galli şair Dylan Thomas nedeniyle seçilmiştir.

Your breath is sweet Your eyes are like two jewels in the sky Your back is straight Your hair is smooth On the pillow where you lie. But I don't sense affection No gratitude or love Your loyalty is not to me But to the stars above.

Kızın nefesin tatlı, gözleriyse gökyüzündeki iki mücevher gibidir. Uzandığı yastıkta (muhabbetin nerede geçtiğine dair bir fikir edinmiş oluyoruz bu satırdan) sırtı düz ve saçları narindir. Ama kızda şefkat, takdir ve sevgi duygularından eser yoktur.. Onun sadakati yalnızca gökteki yıldızlaradır, Bob'a değil... Kalkıp gitme vakti gelmiştir. Adamımız aşağı vadiye gidecektir. (Buradan ne anlıyoruz? Demek ki olay şehirde geçmiyor. Kırlık, dağlık bir yerde geçiyor. Kızcağız köylü bir aileden, Bob ise New York çocuğu.. Bu aşk tabii yürümez abi!)

One more cup of coffee for the road, One more cup of coffee 'fore I go To the valley below.

Eh, yola çıkmadan önce bari bir fincan daha kahve içsek, içimizi ısıtsak.. Dışarıda hava soğuktur muhtemelen.

Your daddy he's an outlaw And a wanderer by trade He'll teach you how to pick and choose And how to throw the blade. He oversees his kingdom So no stranger does intrude His voice it trembles as he calls out For another plate of food.

Kızın babası bir kanun kaçağı, ve hatta profesyonel aylakmış. (Ben Bob Dylan'ın yalancısıyım) Kızına bütün öğreteceği; nasıl bıçak atılır, iyi koca nasıl avlanır vb. olsa gerek. Adam kendine bir krallık ilan etmiş kimseyi içine almıyor. Muhtemelen kızın babasına yaranmak için Bob beraber balığa çıkmayı falan önerdi. Adam da "Ulan muhallebi çocuğu. Burası New York mu, kerata? Otur sen oturduğun yerde.." gibi bir laf etti. Bu laf da doğal olarak Bob Dylan'a feci koymuş ki, bu şarkıyı yazarak adamcağızı aleme rezil ediyor. "Ama bir tabak daha yemek isterken sesi titriyor.. Bu ne biçim krallık?" demeye getiriyor Bob Dylan.

One more cup of coffee for the road, One more cup of coffee 'fore I go To the valley below. Your sister sees the future Like your mama and yourself. You've never learned to read or write There's no books upon your shelf. And your pleasure knows no limits Your voice is like a meadowlark But your heart is like an ocean Mysterious and dark.

Küçük kız kardeşin de ufku dardır, annesi veya işte Bob'un sevgilisi gibi biri olmayı 'istikbal' saymaktadır. (Bunların hepsi aynı cins, demeye getiriyor Bob Dylan.. İfadelerdeki keskinliğe dikkatinizi çekerim..) Hatta bu kız okuma-yazma bile öğrenmemiştir, rafında hiç kitap yoktur ama zevkleri de sınır tanımaz yani. Okumuş adam Bob Dylan, kıza 'cahilsin' diyor ki, bu edebileceği en ağır hakaret belki de... Bir taraftan da merak ediyoruz, kardeşim sen bu kızın okuma yazma bilmediğini en başından anlamadın mı? Şimdi kız sana yüz vermeyince mi cehaletini başına kakma lüzumunu hissettin? Sonra "Senin zevklerin sınır tanımaz" ne demek? Kız yatakta biraz fazlaca talepkardı da, Bob kızın hızına mı yetişemedi acaba? Gel de merak etme! Kızın sesi çayır bülbülü gibi tatlıdır ama kalbi okyanus gibi gizemli ve karanlık... Anlaşıldığı kadarıyla "Ben bu kızın cahil olduğunu biliyordum ama tatlı sesine kandım.." demektedir Bob Dylan.